Αλησμόνητες βραδιές γεμάτες μουσική...

Έχω παίξει κατά καιρούς σε διάφορα μέρη, με καλούς και άξιους μουσικούς, αλλά και φίλους πάνω απ΄όλα. Με τον Αποστόλη Μαντέ με μια μεγάλη ιστορία πίσω του, τον μαέστρο Γιάννη Μπάτρα επίσης υπέροχο πιανίστα με ευαισθησία και σημασία στη λεπτομέρεια, τον Ναπολέων Μουλιάκο, τον Μάριο Σιαμέτη κλπ αλλά και με τον αείμνηστο Κώστα Χαλιμούρδα για λίγο διάστημα πριν φύγει νωρίς για το μεγάλο δίχως γυρισμό ταξίδι.

Μεγάλο σχολείο το πάλκο και η συνεργασία μαζί τους.
Κάθε φορά ανακάλυπτα και κάτι παίζοντας δίπλα τους.
Έχει απίστευτες ομορφιές αλλά και μεγάλες δυσκολίες στην αρχή που ξεκινάς σε ένα ζωντανό πρόγραμμα.
Θα αναφερθώ για τις μουσικές βραδιές στην Ιτέα.
Συνεργάστηκα μ’ έναν αξιόλογο τραγουδιστή, αλλά και άνθρωπο, από τον Πέτρινο, τον Κώστα Μητράκο.
Τον εκτιμώ και τον αγαπάω και νιώθω ότι υπάρχει και από τη δική του πλευρά η εκτίμηση και ο σεβασμός. Μέσα σ’ όλα αυτά τα χρόνια είμασταν μαζί πολλές σαιζόν. Τον γνώρισα πρώτη φορά το 1992 που συνεργαστήκαμε στο υπέροχο από κάθε άποψη μαγαζί του Θέμη στο "Ηλιοτρόπιο" στην Ιτέα (1992 -1996). Μετέπειτα με την ονομασία "Χαγιάτι" (2010 - 2014) αλλά και σε διάφορες συναυλίες με αφιερώματα που κάναμε σε μεγάλους δημιουργούς όπως Θεοδωράκη, Καλδάρα, Ξαρχάκο, Κουγιουμτζή, Ακη Πάνου κλπ.

Το "Χαγιάτι" ήταν ένας χώρος ζεστός, προσεγμένος από κάθε άποψη με ολοζώντανες τεράστιες ζωγραφιές στους τοίχους που αποτύπωναν διάφορα μέρη του χωριού μας. Ο χώρος είχε επιμεληθεί προσωπικά από τον Θέμη Παπακυρίτση ιδιοκτήτη, και από τον Χάρη Μακρή εικαστικό ζωγράφο που ζει εδώ στο χωριό και έχει διακριθεί με έργα του σε πολλές εκθέσεις. Ένας χώρος μοναδικός παρεϊστικος κατάλληλος για ζωντανή μουσική που τον βρίσκεις μόνο σε μεγάλες πόλεις. Στα χρόνια που δουλέψαμε εκεί πέρασε πολύς κόσμος από την γύρω περιοχή και από Καρδίτσα παρέες μεγάλες κάθε φορά. Γέμιζε ασφυκτικά, δεν έπεφτε καρφίτσα. Πέρασαν και πολλοί μουσικοί σαν πελάτες, οι περισσότεροι έπαιξαν και τραγούδησαν μαζί μας σαν μια μεγάλη παρέα.

Δεν ήθελα από την αρχή να παίξω σε χορούς, πανηγύρια και άλλα τέτοια σχετικά.
Δεν ήταν στη ιδιοσυγκρασία μου. Μια φορά έκανα το λάθος και πήγα, τρόμαξα με όλη την κατάσταση και τις απαιτήσεις των ανθρώπων εκεί, και το μετάνιωσα σφόδρα. Ήμουν πάντα της άποψης ότι την μουσική πρέπει να την "υπηρετείς" και όχι το αντίθετο, γιατί πρώτα παίζεις για τον εαυτό σου, βάζεις την καρδιά και την ψυχούλα σου και το αποτέλεσμα που βγαίνει σε δικαιώνει πάντα. Δεν επιδίωξα ποτέ να παίζω ότι νάναι και οπουδήποτε. Πάντα διάλεγα το μέρος, το πρόγραμμα, και ιδιαίτερα τους συνεργάτες μου.

Ήταν επιλογή μου.
Έχουμε περάσει μοναδικές στιγμές κάθε φορά με όλα τα παιδιά της ορχήστρας...

Έχουμε παίξει τον άμμο της θάλασσας από τραγούδια...
Έχουμε κλάψει και ανατριχιάσει με κάποια απ΄αυτά...
Έχουμε πει τα καλύτερα ανέκδοτα όταν κατεβαίναμε από το πάλκο και χαλαρώναμε...
Έχουμε ρίξει απίθανο γέλιο με τα διάφορα ευτράπελα της νύχτας...
Έχουμε να διηγούμαστε ατέλειωτες ιστορίες από κείνες τις βραδιές στα εγγονάκια μας....
Και το κυριότερο...
Έχουμε να θυμόμαστε...