Κι έρχεται η στιγμή...

Κι έρχεται η στιγμή που οι συνθήκες μας αναγκάζουν να κάνουμε τον απολογισμό της μέχρι τώρα ζωής μας. 

Για όλους όσους πέρασαν, φίλους, εχθρούς, γνωστούς, περαστικούς. 

Τους δήθεν που μας χρησιμοποίησαν...

Τους άσχετους που θέλησαν να περάσουν καλά... 

Τους περίεργους που μας ξεγέλασαν...

Ακόμα κι αυτούς που δεν έβρισκαν τίποτα ενδιαφέρον στη δική τους ζωή και επέλεξαν να βολτάρουν στη δική μας μήπως και καταφέρουν να δώσουν νόημα στη δική τους.

Λίγοι είναι οι άνθρωποι τελικά που θα μείνουν κοντά μας ουσιαστικά... 

Που θα μας αντέξουν, θα νοιαστούν, θα μας αγαπήσουν πραγματικά... 

Ο Χρόνος είναι ο πραγματικός δικαστής, άλλοτε γράφει, άλλοτε διαγράφει... 

Και στο τέλος κάνει ταμείο....

Αγένεια...

Η αγένεια είναι η μάστιγα της σημερινής εποχής και χαρακτηρίζει όσους την χρησιμοποιούν.

Έχουμε μπερδέψει την αγένεια με την ειλικρίνεια, την αυθάδεια με την ελευθερία της γνώμης και το θράσος με το θάρρος, νομίζοντας πως όλα τα παραπάνω είναι Δημοκρατία και δικαιώματα. 

Σε αυτόν το παραλογισμό που ζούμε, το να κρατάς μια άμυνα είναι κατόρθωμα. 

Παρατηρείς κάθε μέρα διάφορες συμπεριφορές των ανθρώπων στην τηλεόραση στα sosial media παντού. Μίσος, μετάθεση προβλημάτων, αγένεια, θράσος κι απαξία. 

Σε αυτόν τον κόσμο καλούμαστε να επιβιώσουμε όρθιοι, όσοι τα καταφέρουμε. 

Δεν υπάρχει μεγαλύτερη απόδειξη παιδείας από την ευγένεια. 

Σε αντίθετη περίπτωση είναι η απόδειξη πως δεν σέβεσαι τίποτα και κανέναν..

Ούτε καν τον εαυτό σου...

Ό,τι αγαπάς βρίσκεται εκεί...

Το μέρος που μεγάλωσες πάντα θα είναι το αγαπημένο σου, γιατί ηρεμεί τις σκέψεις σου και πάντα θα σου θυμίζει περασμένες όμορφες στιγμές. 

Στιγμές που έζησες από μικρό παιδί. 

Στιγμές αστείες, δύσκολες, με γέλια και κλάματα που δε θα τις αντάλλαζες με τίποτα στον κόσμο. Ίσα-ίσα που πολλές φορές τις αναπολείς και βουρκώνεις. 

Εκείνο το μέρος είναι μοναδικό για εσένα και πάντα θα είναι. 

Θα ανήκει στο πιο γραφικό μέρος της καρδιάς σου. 

Το πιο γλυκό κομμάτι της ζωής σου κρύβεται εκεί. 

Ό,τι αγαπάς βρίσκεται ΕΚΕΙ...