Εκείνο έγινε κάποτε κι έμεινε χιλιοτραγουδισμένο απ’ τα χείλη του λαού να στέκει εκεί αγέρωχο ανά τους αιώνες.
Εκείνο που στοίχειωσε και παραμένει στοιχειωμένο (σε χρόνους δίσεκτους που λέει κι ο ποιητής) είναι εκείνο το έρμο το Αγροτικό Λαογραφικό Μουσείο του χωριού μας, όπου θα έβρισκαν φιλόξενη στέγη οι υλικές μαρτυρίες του τόπου και που θα πρόβαλλε τον πολιτιστικό πλούτο, των παραδόσεων και της ιστορίας του χωριού μας και κατ΄ επέκταση της περιοχής μας, συνδέοντας το παρελθόν με το παρόν.
Οι χώροι που έχουν δημιουργηθεί είναι κατάλληλοι για επισκέψεις πρωτίστως σχολείων όπου τα παιδιά μπορούν να δουν να πιάσουν, να δημιουργήσουν, να αναπτύξουν δραστηριότητες που εξυπηρετούν βασικές ανάγκες ζωής και να ερμηνεύσουν μόνοι τους τη χρηστικότητα των εργαλείων λαϊκού πολιτισμού. Στον ίδιο χώρο φιλοξενούνται επίσης σπάνιες εικόνες, φωτογραφίες και απομεινάρια παλιών χρόνων όπου τα παιδιά μπορούν να διαβάσουν, να δουν και να αγγίξουν πλούσιο υλικό από τα διάφορα επαγγέλματα που χάθηκαν.
Το υλικό της συλλογής του Μουσείου που απλόχερα πρόσφεραν όλοι σχεδόν οι χωριανοί και οι κάτοικοι της περιοχής είναι στάσιμο από πολύ καιρό, που αν θυμάστε ξανασχοληθήκαμε κάποιοι πολλές φορές μ’ αυτό το θέμα.
Κι ενώ "φαγώθηκε το βοϊδι κι έμεινε μόνο η ουρά" που λέει κι ο λαός, και ενώ έγιναν κάποιες πρωτοβουλίες πέρυσι για να μπορέσει να ανοίξει το Μουσείο, έμεινε εκεί όλη η προσπάθεια διότι τελικά δεν υπάρχει βούληση (το κυριότερο) και δεκάρα τσακιστή για τέτοια.
Πότε υπήρχε θα μου πείτε δεκάρα τσακιστή για τον πολιτισμό;
Είναι τόσο δύσκολο να καταλάβουν οι ιθύνοντες οτι με το Λαογραφικό Μουσείο ανοιχτό αναβαθμίζεται όλη η περιοχή του Δήμου και δημιουργούνται ανταποδοτικά έσοδα με την επισκεψιμότητα του χώρου;
Ξεχάστε το!!!
Βούληση δεν πρόκειται να υπάρξει, πόσο μάλλον δημόσια οικονομική βοήθεια.
Ότι κάνουμε μόνοι μας πια...δεν υπάρχει κράτος.
Όλα ρημάζουν πια σ’ αυτό το τόπο...και μαζί κι αυτό το αξιόλογο έργο.
Ας βρούνε κάτι τα παιδιά μας κι από μας.
Ας πάρουμε θέση και πρωτοβουλίες και πρώτα απ΄ όλους οι εκλεγμένοι τοπικοί άρχοντες της Ιτέας.
Ας μιλήσουμε επιτέλους;
Ας μην κλείσουμε κι αυτή τη φορά τα μάτια, και περισσότερο τα στοματά μας, περιμένοντας πάντα τους άλλους να βγάλουν το φίδι από την τρύπα.
Ας βοηθήσουμε όλοι μας για έναν και μοναδικό στόχο...
Την "Ανάσταση" του τόπου μας!!!
