Μεγάλη Παρασκευή στο χωριό μας

Από μικρά παιδιά πηγαίναμε στην εκκλησιά και ιδιαίτερα τη Μεγάλη εβδομάδα. 

Πανδαισία ψυχής στο χωριό μας η Μεγάλη εβδομάδα.

Οι παιδικές μνήμες έγιναν βίωμα έτσι που μέχρι σήμερα, μου είναι σχεδόν αδύνατον να μην τις θυμηθώ όπου κι’ αν βρίσκομαι. 

Αν κάποιος είχε την τύχη να παρακολουθήσει ποτέ τις ακολουθίες της Μ. Εβδομάδας στο χωριό μας, τότε θα πρέπει να του έχουν μείνει αξέχαστα ερμηνευμένα τόσο από τον παπα βασίλη όσο και απο προηγούμενους ψάλτες κατά καιρούς όπως Νίκο Καφάση, Θανάση Αναστασίου, Ναπολέων Μιχαλόπουλο κ.α όπου η καλλίφωνος συμμετοχή τους στις Ακολουθίες είχε ένα ιδιαίτερο χρώμα. Απο όσους έχω προλάβει εγώ και θυμάμαι τουλάχιστον.

Σ’ όλα αυτά τα χρόνια που πέρασαν η Μεγάλη Παρασκευή στο χωριό μας είχε κάτι το ξεχωριστό. 

Αρχιζε και συνεχίζονταν όλη τη μέρα με την πένθιμη κωδωνοκρουσία της καμπάνας. 

Η προσέλευση στη εκκλησία ήταν καθολική και τα καταστήματα καθ’ όλη τη διάρκεια της Λειτουργίας παρέμεναν κλειστά. Ολοι σχεδόν με ευλάβεια και κατάνυξη παρακολουθούσαμε την ακολουθία, την αποκαθήλωση και στη συνέχεια όλη την τελετή μέχρι τέλους.

Εξω στο προάυλιο του Ιερού Ναού με αναμμένα κεράκια στα χέρια τα παιδιά και πίσω οι γονείς να τα προσέχουν μη τυχόν καούν απο τις αναμένες λαμπάδες. 

Ο χώρος όλος μια κατάνυξη. 

Τον στολισμένο απο όλα τα χρώματα και είδη λουλουδιών της Ανοιξης Επιτάφιο, περιέφεραν πάντα στον ώμο τους αγόρια που ετοιμάζονταν για το στρατό.  

Η περιφορά του ήταν μεγάλη σε πιστούς και πάντα γύρω απο το τετράγωνο της εκκλησιάς με τρείς μικρές στάσεις σε κάθε γωνιά για να ψάλουμε όλοι μαζί το Ω! Γλυκύ μου Έαρ..."Έρραναν τον τάφον αι Μυροφόροι μύρα, λίαν πρωί ελθούσαι...", γωνιά Ντάλλα, γωνιά Αναστασόπουλου και τελευταία πρίν την είσοδο στο προάυλιο του Ιερού Ναού.

Η παράδοση της Μ. Παρασκευής απο το πρωϊ μέχρι αργά το βράδυ, τηρείται απαρέγκλιτα στο χωριό μας μέχρι σήμερα όσα χρόνια θυμάμαι τον εαυτό μου και ελπίζω να συνεχισθεί εις τους αιώνες των αιώνων.

Καλή Ανάσταση...και καλή επανάσταση στις ψυχές μας!

(Οι φωτογραφίες του βίντεο είναι απο το αρχείο μου)

Πάντα απορούσα!

Γονάτισε ο κοσμάκης από την ακρίβεια και τη φτώχεια...αυτή είναι η αλήθεια. 

Και το χειρότερο είναι πώς δεν φαίνεται ούτε μια ακτίδα φωτός για να ανατείλει έστω η ελπίδα και να κρατήσει όρθιο τον λαό που υποφέρει. 

Ολα έχουν ξεφύγει στην Ελλάδα. 

Ενοίκια, αγαθά, είδη πρώτης ανάγκης. 

Οποιος μπορεί πλιατσικολογεί εις βάρος του άλλου χωρίς κανένα έλεγχο.

Βουλευτές και Υπουργοί στα κανάλια να λένε τις αρλούμπες τους.

Το κράτος πουθενά.

Ολα στα ύψη.

Μόνο οι μισθοί και οι συντάξεις παραμένουν στον πάτο.

Ζούμε ένα καθημερινό αίσχος.

Και το πακέτο κατά της ακρίβειας ακόμα έρχεται....

Κατάντησε να είναι κάθε νέα μέρα ένας νέος αγώνας και πως αυτό είναι το κανονικό. 

Όσοι λένε για την αύξηση στο ρεύμα ότι "για όλα φταίει ο πόλεμος", έχουν μνήμη χρυσόψαρου.

Η συνολική αύξηση των αποδοχών των υψηλόβαθμων στελεχών της ΔΕΗ από το 2018 μέχρι σήμερα αγγίζει το 269%, ενώ έχουν προβλέψει και μπόνους με υπερμπόνους. Λογαριασμούς πληρώναμε και τους προηγούμενους μήνες. Από τον Ιούλιο και έπειτα η χώρα μας είναι "πρωταθλήτρια" πανευρωπαϊκά στις τιμές χονδρικής του ρεύματος. Φτάσαμε να θεωρούμε ότι ανήκει στη μεσαία τάξη αυτός που μπορεί να πληρώνει το λογαριασμό στην ώρα του. 

Πριν σαράντα χρόνια δούλευε ένας και ζούσε μια οικογένεια, πρίν τριάντα έπρεπε να δουλέψουν και οι δύο. Πριν είκοσι με ένα μισθό μπορούσες να ζήσεις μόνος σου, πριν δέκα μπορούσες αν είχες δικό σου σπίτι. Τώρα με δυο μισθούς και δικό σου σπίτι να έχεις δεν μπορείς να τα βγάλεις πέρα. Οι μισθοί κολλημένοι εδώ και μια δεκαετία, οι συντάξεις το ίδιο. Οι νόμοι του κράτους προστατεύουν τα μεγάλα συμφέροντα και όχι τους πολλούς σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής. Οι νέοι δεν διεκδικούν πλέον, φεύγουν στο εξωτερικό και όσοι μένουν πίσω δουλεύουν για να πληρώνουν μόνο βασικές τους ανάγκες. Ζούμε την 4η βιομηχανική επανάσταση και οι άνθρωποι δεν μπορούν να ανταπεξέλθουν στα βασικά είδη.

Δεν ξέρω πως βιώνει ο καθένας την κατάσταση αυτή τη στιγμή, ξέρω πως ένας 30χρονος νιώθει 80χρονος με πορτοφόλι 15χρονου. Ξέρω επίσης πως ζούμε χωρίς καμία ελπίδα και αντοχή για ό,τι έρχεται. 

Λένε πως ο πληθωρισμος είναι 8% αλλά οι απώλειες στην τσέπη μας είναι ήδη πανω από 30% του εισοδήματος μας.

Εχουν αυξηθεί τα πάντα γύρω μας...ακόμα κι ο αέρας που αναπνέουμε. 

Και η απορία μου είναι πως μετά από όλα αυτά που γίνονται...αντίδραση μηδέν.

Κι όμως...το μεγάλο ξέσπασμα το φοβούνται μόνο αυτοί που θέλουν να πλουτίζουν στην πλάτη σου, αδιαφορώντας για το πώς ζείς εσύ με τα 500€.  

Εσύ γιατί να το φοβάσαι;

Μπάς και διαταραχθεί η άθλια ζωή σου;

Πάντα απορούσα!