Παρασκευή 2 Ιουλίου 2021

Η λέξη παιδεία έχει χαθεί προ πολλού...

Σε όλη την οικουμένη οι πλατείες θεωρούνται χώροι ξεκούρασης και αναψυχής. 
Άλλες πλακόστρωτες καλά φωτισμένες και άλλες παραδοσιακές με μεγάλα δέντρα, παγκάκια και βρύσες με τρεχούμενα νερά και παιδικές χαρές. 
Είναι έτσι η δομή τους, ώστε να μπορεί κάποιος να πάει μόνος η με την οικογένειά του και να περάσει ευχάριστα κάποιες ώρες και στιγμές της καθημερινότητας. 
Σε πλήρη αντίθεση με όλα τα παραπάνω, η πλατεία της Ιτέας δυστυχώς κατάντησε μια μεγάλη πίστα για μηχανάκια, και μοιραία όλα τα υπόλοιπα που μπορεί να μας προσφέρει χάθηκαν στον θόρυβο και στη ασυδοσία της εξάτμισης. 
Φασαρίες, μαρσαρίσματα τις βραδινές και πρώτες πρωινές ώρες κοινής ησυχίας είναι καθημερινό φαινόμενο τα καλοκαίρια. Και φυσικά ανάλογα τη βραδιά και τις ορέξεις κάποιων εξαρτάται ο ύπνος και η ηρεμία των συγχωριανών.
Δε μου λες ορέ πατέρα δεν τον ακούς τον γιόκα σου που επιστρέφει τα ξημερώματα στο σπίτι με την θορυβώδη εξάτμιση; Είμαι σίγουρος ότι τον ακούς αλλά είτε έχεις χάσει τόσο πολύ τον έλεγχο του παιδιού σου είτε είσαι αναίσθητος και εσύ ο ίδιος.
Φαίνεται πως τη ζωή του παιδιού σου την κοστολόγησες λιγότερο από ένα μηχανάκι...