Τότε...

Τότε, που χαμηλώναμε ευλαβικά τις λάμπες από τα κλασικά πολύφωτα σε κάποιο σπίτι καλύπτοντας από πολύχρωμα σελοφάν, για να δημιουργηθεί μια πρόχειρη ρομαντική ατμόσφαιρα.
Τότε, που το γλυκόπιοτο βερμούτ ήταν σε αφθονία μαζί με τα κοκτέιλ και τους ξηρούς καρπούς.
Τότε, που οι Pink Floyd συναγωνίζονταν τις επιτυχίες τους με τους Deep Purple και τούς Beatles.
Τότε, που το πικ απ με τα δισκάκια ή ένα κασετόφωνο δε σταμάταγε να χαλάει τον κόσμο με το ροκ εν ρολ παίξιμο κάτω από τα αστέρια και το φως του φεγγαριού.
Τότε, που το χορευτικό ξεφάντωμα εκδηλώνονταν με διαγωνισμούς και αυτοσχέδιες φιγούρες σέικ μέχρι τελικής κοπώσεως.
Τότε που σκαρφιστήκαμε την "μπουκάλα" μπας και καταφέρουμε να φιλήσουμε εκείνη ή εκείνον που ερωτευτήκαμε.
Τότε, που αναζητούσαν τις ντάμες ανάμεσα σε παρέες αγνώστων, για να πάρουν την έντιμη και ευγενική συγκατάθεση τόσο από τους καβαλιέρους όσο και από τις ίδιες, προκειμένου να αφεθούν και να λικνίσουν το κορμί τους επί τόπου ως το τελείωμα των μπλουζ.
Τότε, που υπήρχε μια άλλη εποχή, αλλά βιάστηκε να περάσει.
Τι περιθώρια έχουμε να ονειρευτούμε πάλι και ν' αγαπήσουμε;
Αφιερωμένο στη δική μας γενιά....!!!!!