Μεγαλώνοντας....

Έχετε νιώσει ποτέ να είστε μακριά με έναν άνθρωπο και να αισθάνεστε ότι είστε πολύ κοντά;.
Που σας νιώθει, σας καταλαβαίνει, και σας αγαπάει;.
Αυτός που σας έχει "σηκώσει" στις πιο δύσκολες και μοναχικές στιγμές σας;.
Αν βρήκατε έναν τέτοιον άνθρωπο, κρατήστε τον, κι ας είναι χιλιόμετρα μακριά, φτάνει που τον βρήκατε και μόνο.
Υπάρχει πάντα κάποιος για τον καθένα μας, αρκεί να τον βρούμε.
Και να θυμάστε, δεν θα σας τύχει πολλές φορές στη ζωή, γιατί δεν είναι δεδομένο...
Μεγαλώνοντας σιγά σιγά, νιώθουμε ότι δεν έχουμε ανάγκη πολλούς ανθρώπους γύρω μας.
Δεν έχουμε ανάγκη εκείνους που χρειάζεται φιλτράρισμα σκέψης για να τους μιλήσεις, και μακιγιάζ για να τους συναντήσεις.
Χρειαζόμαστε μόνο ανθρώπους που σε κάθε αθώο ψέμα μας βλέπουν την αλήθεια, σε κάθε δάκρυ μας την ελπίδα, σε κάθε χαμόγελό μας την θλίψη της ψυχής μας.
Εκείνον τον άνθρωπο που θα σε κάνει να αισθανθείς μοναδικός, που θα μπορείς να τα πεις όλα, χωρίς δεύτερη σκέψη, εκείνον έχουμε ανάγκη στη ζωή μας...
Μόνο εκείνον!!!
Με κάποια άτομα, τελικά, συνδέεσαι έτσι μαγικά, χωρίς προσπάθεια...που σε κάνουν να χαμογελάς πριν καν σου μιλήσουν...