Πανδαισία ψυχής στο χωριό μας η Μεγάλη εβδομάδα.
Οι παιδικές μνήμες έγιναν βίωμα έτσι που μέχρι σήμερα, μου είναι σχεδόν αδύνατον να μην τις θυμηθώ όπου κι’ αν βρίσκομαι.
Αν κάποιος είχε την τύχη να παρακολουθήσει ποτέ τις ακολουθίες της Μ. Εβδομάδας στο χωριό μας, τότε θα πρέπει να του έχουν μείνει αξέχαστα ερμηνευμένα τόσο από τον παπα βασίλη όσο και απο προηγούμενους ψάλτες κατά καιρούς όπως Νίκο Καφάση, Θανάση Αναστασίου, Ναπολέων Μιχαλόπουλο κ.α όπου η καλλίφωνος συμμετοχή τους στις Ακολουθίες είχε ένα ιδιαίτερο χρώμα. Απο όσους έχω προλάβει εγώ και θυμάμαι τουλάχιστον.
Σ’ όλα αυτά τα χρόνια που πέρασαν η Μεγάλη Παρασκευή στο χωριό μας είχε κάτι το ξεχωριστό.
Αρχιζε και συνεχίζονταν όλη τη μέρα με την πένθιμη κωδωνοκρουσία της καμπάνας.
Η προσέλευση στη εκκλησία ήταν καθολική και τα καταστήματα καθ’ όλη τη διάρκεια της Λειτουργίας παρέμεναν κλειστά. Ολοι σχεδόν με ευλάβεια και κατάνυξη παρακολουθούσαμε την ακολουθία, την αποκαθήλωση και στη συνέχεια όλη την τελετή μέχρι τέλους.
Εξω στο προάυλιο του Ιερού Ναού με αναμμένα κεράκια στα χέρια τα παιδιά και πίσω οι γονείς να τα προσέχουν μη τυχόν καούν απο τις αναμένες λαμπάδες.
Ο χώρος όλος μια κατάνυξη.
Τον στολισμένο απο όλα τα χρώματα και είδη λουλουδιών της Ανοιξης Επιτάφιο, περιέφεραν πάντα στον ώμο τους αγόρια που ετοιμάζονταν για το στρατό.
Η περιφορά του ήταν μεγάλη σε πιστούς και πάντα γύρω απο το τετράγωνο της εκκλησιάς με τρείς μικρές στάσεις σε κάθε γωνιά για να ψάλουμε όλοι μαζί το Ω! Γλυκύ μου Έαρ..."Έρραναν τον τάφον αι Μυροφόροι μύρα, λίαν πρωί ελθούσαι...", γωνιά Ντάλλα, γωνιά Αναστασόπουλου και τελευταία πρίν την είσοδο στο προάυλιο του Ιερού Ναού.
Η παράδοση της Μ. Παρασκευής απο το πρωϊ μέχρι αργά το βράδυ, τηρείται απαρέγκλιτα στο χωριό μας μέχρι σήμερα όσα χρόνια θυμάμαι τον εαυτό μου και ελπίζω να συνεχισθεί εις τους αιώνες των αιώνων.
Καλή Ανάσταση...και καλή επανάσταση στις ψυχές μας!
(Οι φωτογραφίες του βίντεο είναι απο το αρχείο μου)
.jpg)