Κυριακή 6 Ιουλίου 2025

Κάποιοι έρχονται να βάλουν και την ταφόπλακα

Θέλω επώνυμα ένας τοπικός σύμβουλος Ιτέας να μας εξηγήσει ειλικρινά τι σκατά είχε στο κεφάλι του όταν ψήφισε θετικά να φύγουν τα λεωφορεία του ΚΤΕΛ μέσα απο το χωριό.
Απευθύνομαι σε εκείνους που έβαλαν την υπογραφή τους σε αυτή την απόφαση. Να μας εξηγήσει τους λόγους που ίσως και δεν είχε.
Εχουν περάσει 70 χρόνια που τα λεωφορεία του ΚΤΕΛ περνούσαν αδιάκοπα μέσα απο το χωριό μας με κεντρική στάση στην πλατεία.
Περνούσαν ακόμα και τότε που το χωριό μας είχε 1800 κατοίκους, ανάμεσα απο την Κυριακάτικη βόλτα μας. 
Δεν ενόχλησαν ποτέ κανέναν. 
Σήμερα που το χωριό μας έχει δεν έχει 700 κατοίκους, δεν υπάρχει βόλτα και γενικά κίνηση, κάποιοι αποφάσισαν τα λεωφορεία να ΜΗΝ περνούν μέσα απο την πλατεία.
Ποιόν ενοχλούσαν;;;
Κι αναρωτιέμαι, μπορεί μια γυναίκα μόνη της ή ένα παιδί αχάραγα μέσα στο κρύο του χειμώνα, και με 42 βαθμούς το κατακαλόκαιρο να περιμένει σε ένα σημείο πολύ επικίνδυνο χωρίς ίσκιο;;;. 
Σε δρόμο ταχείας κυκλοφορίας χωρίς τον απαραίτητο φωτισμό;;;. 
Η στάση της πλατείας έχει έσκιο απο τα πλατάνια, φωτισμό, μαγαζιά ανοιχτά και υπάρχει κόσμος που κυκλοφορεί ανα πάσα στιγμή. 
Μα δεν καταλαβαίνουν οτι είναι εις βάρος του χωριού μας;;;
Προς τι όλο αυτό;;; 
Ερημώνει έτσι κι αλλιώς το χωριό μας και κάποιοι έρχονται να βάλουν και την ταφόπλακα....😞

Σάββατο 21 Ιουνίου 2025

Πόσο τυχεροί...

Ορφανά απο πατέρα.
Εγώ απ΄τα εννέα, κι ο αδελφός μου στα πέντε. 
Οπότε μοιραία μας μεγάλωσε η μάνα και η γιαγιά μας μέχρι και το τέλος της ζωής της. 
Η γιαγιά δεν ήξερε να διαβάζει, ούτε να γράφει. Μάλλον δεν πήγε σχολείο λόγω κατοχής δυσκολιών κλπ. Δεν ήξερε ούτε το όνομά της να γράφει (έβαζε σταυρό για υπογραφή). Ηξερε ενα μοναδικό παραμύθι (πάντα ζητούσαμε να μας το πει...έστω αυτό). 
Οταν ήμασταν λοιπόν μικροί με τον αδελφό μου ένα καλοκαίρι μας πρότεινε να μας το πει διαβάζοντας, και θυμάμαι σαν χθές να μας λέει την ιστορία βλέποντας τις εικόνες και κρατώντας το παραμύθι ανάποδα. 
Το έβλεπα, αλλά δεν ήθελα να την ενοχλήσω. 
Ετσι κι αλλιώς το παραμύθι το ακούγαμε. 
Μερικοί άνθρωποι δεν είχαν ευκαιρίες στη ζωή τους. 
Αφησαν όμως τα χνάρια τους, την άδολη αγάπη και την απλότητά τους. 
Πόσο τυχεροί, που μέσα στη φτώχεια μας μεγαλώσαμε με τέτοιους ανθρώπους!!!

Τρίτη 10 Ιουνίου 2025

Η πλατεία μας ξαναζωντάνεψε...

Ήταν μια απαίτηση που έγινε πραγματικότητα.
Το πρώην καφενείο του Γιώργου Τζιφούλη πήρε ξανά ζωή. 
Στη θέση του η Βάσω Τζάρα και ο Αλκης Λύτρας άνοιξαν ενα υπέροχο καφέ και "ζωντάνεψαν" την πλατεία και γενικά το χωριό μας. 
Τραπεζάκια έξω λοιπόν, γιατί  
έντονη ήταν τελευταία η έλλειψη ζωής στο χωριό και πολύ στενάχωρη, γιατί είχε χαθεί η ευκαιρία για συνάντηση επικοινωνία και μια δροσερή καλοκαιρινή μπυρίτσα η καφέ. 
Αυτό όμως άλλαξε και το καλοκαιράκι που ήδη μας ήλθε θα έχει μια διαφορετική ευχάριστη και αισιόδοξη νότα. 
Ευχόμαστε λοιπόν καλές δουλειές και καλή δύναμη στα παιδιά και τους υποσχόμαστε την στήριξή μας στην καινούρια τους προσπάθεια...