Η εμπειρία ήταν που μετρούσε....

Δεκαετία '70 όλοι τέτοια εποχή όσοι είμασταν πάνω από 10 χρονών ψάχναμε εμπειρίες και τρόπους διασκέδασης, σέ μία εποχή πού δεν υπήρχαν οι σημερινές ανέσεις. 

Μία σκέψη είχαμε. 

Πώς θα πάμε περπατώντας στον χωματόδρομο μέσα στο λιοπύρι από το χωριό στα "Βάλτια" για ένα και μόνο σκοπό. 

Να κάνουμε βουτιές μέσα στο γεμάτο με νερό ποτάμι. 

Μία από τις ωραιότερες αλλά και συνάμα επικίνδυνες εμπειρίες και η αδρεναλίνη να κτυπάει κόκκινο.

Άγνοια κινδύνου;;;

Φυσικά!

Σάμα μας έκοβε!!!🙂

Άσχετα αν μετά τρώγαμε το ξύλο της χρονιάς

Η εμπειρία ήταν που μετρούσε....🙂

Υπαίθρια στρωματσάδα...

Θυμάμαι πιτσιρικάς εκεί πριν το 80 τα καλοκαίρια κοιμόμαστε έξω στις αυλές τις ταράτσες και τις ντραγασιές τα βράδια κάτω από τα αστέρια ανέμελα, με πόρτες και παράθυρα ορθάνοιχτα χωρίς κανένα φόβο, ενώ ή θερμοκρασία χτύπαγε 40άρια χωρίς κλιματισμό. 

Και είχαμε και τις λεκάνες με τα παγάκια και δροσιζόσασταν. 

Έτσι είναι...

Και παλιά είχαμε πολύ χειρότερα και ό κόσμος δούλευε κατακαλόκαιρο ολημερίς έξω στα χωράφια αλλά το αντιμετωπίζαμε σαν κάτι εποχικό. 

Απλά δεν υπήρχαν οι τρομολάγνοι της τηλεόρασης να μας λένε ότι έρχεται το τέλος απ΄ το πρωί μέχρι το βράδυ.

Είχαμε υπερδυνάμεις τελικά!!!🙂